Piszczałka wielkopostna, zwana też końcówką, należy do rodziny instrumentów alikwotowych. U górali był to jedyny instrument, na którym można było grać w okresie Wielkiego Postu. Nie posiada bocznych otworów palcowych. Wysokość dźwięku zależy od siły zadęcia, a poszczególne tony uzyskuje się otwierając / przytykając dolny otwór instrumentu. Można na niej zagrać proste melodie w skali lidyjskiej. Tonacja zależy od długości – im piszczałka dłuższa, tym niższa tonacja: D to ok. 57cm, H – ok. 68cm. Dłuższe instrumenty wymagają wprowadzenia dodatkowego elementu z ustnikiem – to tzw. piszczały sałaśnikowe. A jeśli w piszczale sałaśnikowej wywiercimy trzy boczne otwory, otrzymamy wspaniale brzmiącą fujarę pasterską rodem ze Słowacji.
Piszczały sałaśnikowe i fujary pasterskie
Posłuchaj:
