Piszczałki i piszczały

Piszczałka wielkopostna, zwana też końcówką, należy do rodziny instrumentów alikwotowych. U górali był to jedyny instrument, na którym można było grać w okresie Wielkiego Postu. Nie posiada bocznych otworów palcowych, wysokość dźwięku zależy od siły zadęcia, a poszczególne tony uzyskuje się otwierając lub przytykając dolny otwór instrumentu. Można na niej zagrać proste melodie w skali lidyjskiej. Tonacja zależy od długości – im piszczałka dłuższa, tym niższa tonacja: D to ok. 57cm, G – ok. 87cm. Dłuższe instrumenty wymagają wprowadzenia dodatkowego elementu z ustnikiem – to tzw. piszczały sałaśnikowe. A jeśli w takiej piszczale wywiercimy trzy boczne otwory, otrzymamy wspaniale brzmiącą fujarę pasterską rodem ze Słowacji, z głębokim dołem i pięknymi alikwotami.



Piszczały sałaśnikowe i fujary pasterskie


Posłuchaj:


2 komentarze Dodaj własny

  1. Wojciech Mackiewicz pisze:

    A ja już zepsułem 3 gałęzie na piszczałę bezotworową..i nic,drewno milczy.A tu takie piękne instrumenty..ech…:)

    1. pf pisze:

      Cierpliwości, w końcu zagrają :) Pozdrawiamy!

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s