Piszczałka wielkopostna, zwana też końcówką, należy do rodziny instrumentów alikwotowych. U górali był to jedyny instrument, na którym można było grać w okresie Wielkiego Postu. Nie posiada bocznych otworów palcowych, wysokość dźwięku zależy od siły zadęcia, a poszczególne tony uzyskuje się otwierając lub przytykając dolny otwór instrumentu. Można na niej zagrać proste melodie w skali lidyjskiej. Tonacja zależy od długości – im piszczałka dłuższa, tym niższa tonacja: D to ok. 57cm, G – ok. 87cm. Dłuższe instrumenty wymagają wprowadzenia dodatkowego elementu z ustnikiem – to tzw. piszczały sałaśnikowe. A jeśli w takiej piszczale wywiercimy trzy boczne otwory, otrzymamy wspaniale brzmiącą fujarę pasterską rodem ze Słowacji, z głębokim dołem i pięknymi alikwotami.











































Piszczały sałaśnikowe i fujary pasterskie



















Posłuchaj:
A ja już zepsułem 3 gałęzie na piszczałę bezotworową..i nic,drewno milczy.A tu takie piękne instrumenty..ech…:)
Cierpliwości, w końcu zagrają :) Pozdrawiamy!